Het gebeurt wel vaker dat de eigenaar van een grote tuin beslist om een deel daarvan af te splitsen om dat deel vervolgens te verkopen als bouwgrond. Men spreekt dan van een eenlotsverkaveling. Hoewel het dus gaat om een mini-verkaveling was je als eigenaar tot eind 2017 verplicht om hiervoor een verkavelingsvergunning aan te vragen. De verkoper moest dan een verkavelingsakte laten opstellen door een notaris en heel wat administratieve kosten dragen.
Daarom paste de Vlaamse overheid op 30 december 2017 de regelgeving aan, zodat je als eigenaar bij een splitsing geen verkavelingsvergunning meer moest aanvragen als er na de splitsing slechts één onbebouwde kavel overbleef. Een notariële splitsing volstond.
Door een arrest van het Grondwettelijk Hof van 23 mei 2019, wordt het bekomen van een omgevingsvergunning voor een eenlotsverkaveling opnieuw verplicht. Het Grondwettelijk Hof oordeelt namelijk dat iemand met een groot perceel door een opeenvolging van eenlotsverkaveling een grote verkaveling kan doorvoeren, telkens zonder een omgevingsvergunning en dus zonder bescherming of inspraak van de omwonenden. Wil je dus een deel van je tuin afsplitsen dan kijk je opnieuw aan tegen een bijkomende administratieve rompslomp met bijhorende kosten.
Volgens de notarisfederatie Fednot heeft wie sinds 30 december 2017 van de vereenvoudigde regelgeving gebruik maakte ook een probleem:
"Het ziet ernaar uit dat deze kopers toch nog een vergunning moeten aanvragen om de situatie naar de toekomst toe te regulariseren. Meer nog, in de sinds eind 2017 afgesloten en de nog hangende dossiers kunnen de buurtbewoners bezwaren opperen tegen de eenlotsverkaveling, wat zowel voor de verkoper als voor de koper leidt tot grote onzekerheid."
Bart van Opstal, woordvoerder van Notaris.be