De U-waarde of warmtedoorgangscoëfficient van een bepaald constructie-onderdeel zoals een vloer, een dak of een wand, geeft aan hoeveel warmte er langs dat constructie-onderdeel verloren gaat wanneer het aan de ene kant van die wand warmer is dan aan de andere kant. Als je in de winter je woning verwarmt en de muur heeft een hoge U-waarde dan zal er dus veel warmte verloren gaan langs die muur.
De U-waarde wordt uitgedrukt in hoeveelheid warmte die per seconde per m² door de wand doorgelaten wordt en dat per graad temperatuurverschil tussen de ene en andere zijde van de wand. De U-waarde wordt uitgedrukt in W/m²K.
Het spreekt voor zich dat wanden, ramen, daken,… met een hoge U-waarde zorgen voor heel wat energieverspilling met een bijhorende hoge CO2 uitstoot die nefast is voor het klimaat. Daarom bepaalt de EPB wetgeving specifieke maximale U-waarden of Umax waarden voor verschillende constructieonderdelen. Voor bouwaanvragen vanaf 2016 gelden volgende waarden:
- Buitenmuren: Umax bedraagt 0.24 W/m²K
- Deuren en poorten: Umax bedraagt 2 W/m²K
- Daken en plafonds: Umax bedraagt 0.24 W/m²K
- Vloeren: Umax bedraagt 0.24 W/m²K
- Glas: voor het raam als geheel (frame+beglazing) geldt een Umax waarde van 1.5 W/m²K terwijl er voor de beglazing een Ug,max waarde van 1.1 W/m²K geldt.